Perspectieven voor het middensegment van de woningmarkt

De schaarste van huurwoningen in het middensegment is een actueel onderwerp. Minister Blok heeft Rob van Gijzel aan het werk gezet om in gemeenten waar veel vraag is naar huurwoningen in het middensegment lokale partijen en investeerders met elkaar in contact te brengen. Dit moet leiden tot een extra aanbod voor starters met een middeninkomen en doorstromers die vanuit de sociale huur plaats willen maken voor lagere inkomens op de wachtlijst. Dat gebeurt nu al spontaan in steden waar de druk hoog is, zoals in Amsterdam waar vijf Amsterdamse woningcorporaties samen met projectontwikkelaars tot 2025 tienduizend woningen voor middenhuur bouwen en duizenden woningen in dit segment verhuren. Het gaat in Nederland om een half miljoen huishoudens die zijn aangewezen op het middensegment op de huurmarkt, zo becijfert De Vernieuwde Stad, het. samenwerkingsplatform van grootstedelijke woningcorporaties. De behoefte aan die middeldure huurwoningen verschilt per regio.

Het PBL brengt met het rapport Perspectieven voor het middensegment van de woningmarkt de nuance in de discussie. Je bent er niet zomaar door alleen het aanbod van huurwoningen – door meer nieuwbouw of overdracht van sociale huurwoningen – in het middensegment te vergroten. Het PBL presenteert in de beleidsstudie vier denkrichtingen, die ook in heel verschillende regionale woningmarkten aan het oplossen van tekorten kunnen bijdragen. De 4 perspectieven zijn mede gebaseerd op eerdere publicaties Kansrijk Woonbeleid (PBL en CPB) en het advies van de werkgroep woningmarkt van de Studiegroep duurzame groei.

Het gaat om de volgende 4 perspectieven:

• nieuwbouw
• administratieve scheiding corporatiebezit op basis van woningkwaliteit
• juridisch splitsen corporatiebezit op basis van woningkwaliteit
• verkoop corporatiebezit op basis van woningkwaliteit

In het tweede en derde perspectief maakt het PBL gebruik van de mogelijkheden die de Woningwet 2015 biedt: herpositionering van bestaand corporatiebezit door middel van administratieve of juridische scheiding op basis van woningkwaliteit. Zo is het in principe mogelijk de woningmarkt flexibeler te laten functioneren en vermogen vrij te spelen voor investeringen in nieuwbouw en verbetering.