Ambassadeurs uit de wijk, voor de wijk

Sinds 2014 is het voormalige Zuiderparkhotel aan Dordtsestraatweg in Rotterdam getransformeerd tot huisvesting voor EU-arbeidsmigranten. Het nieuwe Flexhotel Zuiderpark werd in de volksmond wordt het ook wel het ‘Polenhotel’ genoemd. Vanuit de wijk was er veel kritiek op de komst van het Flexhotel. Dankzij een klankbordgroep, bestaande uit bewoners, ondernemers en beheerders van het Flexhotel zijn er nauwelijks meldingen van overlast.

De gemeente Rotterdam informeerde de bewoners per brief over de komst van het Flexhotel. Ondanks het Flexhotel eerder dienst deed als AZC, reageerde de buurt ontevreden. Er was onrust over de mate waarin de arbeidsmigranten overlast zouden veroorzaken. Aangejaagd door een lokale ondernemer richtte de gemeente al na de eerste informatiebijeenkomst een klankbordgroep op. Daarin zitten bewoners en ondernemers uit de wijk én beheerders van het Flexhotel. Zij spraken af om bij overlast direct en streng te handhaven. Magdalena Szerszynska, één van de twee beheerders, laat in Trouw optekenen: “Wie zich twee keer ernstig misdraagt moet een andere woonruimte zoeken. Dronken zijn mag. Maar er is een grens, het is hier geen feesthotel.”

De leden van de klankbordgroep hadden er ook vertrouwen in aan de voorkant van het proces. Zo zegt één van hen in de pers: “Ik ga niet actief de boel in de gaten houden. Dat is niet de bedoeling. Op basis van gesprekken met de klankbordgroep heb ik er het volste vertrouwen in dat het goed komt.” Dat was niet ongegrond: vier maanden na de opening van het Flexhotel blijken er bij rondgang geen klachten te zijn gemeld. Bovendien treden de leden van de klankbordgroep in de wijk op als ambassadeurs. Een lokale ondernemer vertelt aan klanten die bang zijn voor overlast dat arbeidsmigranten echt niet met z’n achten op één kamer slapen, maar met twee personen een kamer delen. En dat het ‘hotel’ ook nog afleiding biedt.”