Hernieuwde opleving van de gebiedsgerichte aanpak

De aandacht voor een brede gebiedsgerichte aanpak in kwetsbare wijken is inmiddels teruggekeerd op de beleidsagenda. Na een decennium van grotendeels afwezig Rijksbeleid, kondigde de Minister van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties (BZK) in 2019 het Programma Leefbaarheid en Veiligheid aan , gericht op het verkennen van integrale ontwikkelingsmogelijkheden en handelingsperspectieven voor het verbeteren van de leefbaarheid en veiligheid in gebieden waar leefbaarheid onder druk staat. Ook in veel gemeenten oriënteren stedelijke coalities zich weer op hun meest kwetsbare gebieden. Er is zorg over de groeiende kloof tussen wijken, de afnemende leefbaarheid in sommige wijken en vormen van ondermijnende criminaliteit. Een samenspel van economische, beleidsmatige en maatschappelijke ontwikkelingen lijkt hieraan bij te dragen. Een ontwikkeling waarop ook is gewezen in studies van onder andere de WRR, het SCP en het PBL. In de grote steden dreigt bovendien een suburbanisatie van armoede, waardoor de kloof tussen de welvarende binnensteden en de buitenwijken van de havenots verder groeit.
Naast de zorg over segregatie en afnemende leefbaarheid komt de hernieuwde aandacht voor de gebiedsgerichte aanpak ook voort uit het feit dat grote beleidsopgaven steeds meer gebiedsgericht worden opgezet en georganiseerd. Denk aan de extramuralisering, de woningbouwopgave en de warmtetransitie.